نقض کامل برجام از سوی غرب، آخر راه برای ایران نیست
علی رغم تاکیدات سال های اخیر مقام معظم رهبری (مد ظله العالی ) مبنی بر نگاه به درون و اتکا به توانمندی های داخلی به ویژه در زمینه های اقتصادی سیاستگذاران نظام، همچنان دارای یک نقشه راه برای اداره کشور هستند و این راه قدیمی و پر فراز و نشیب چیزی نیست جز اتکای سوال برانگيز بر درآمدهای نفت و انرژی، که کماکان درآن راه طی طریق می کنند، راهی که برباد دادن منابع خدادادی، گسترش ابعاد کمی و حجم دولت و وجود رانت و فساد و ضربه پذیری کشوراز جمله پیامد های آن بوده است.
5 دسامبر 2016 08:29
ناپلئون بناپارت در کتاب خاطراتش رمز موفقیت خود را داشتن نقشه راه برای تمام شرایط واحتمالات عنوان می کند.
وجود نقشه ای مناسب برای پس از پیروزی، وجود مسیری مطمئن برای پس از شکست و حتی وجود راهکاری برای زمانی که در اوج شکست، سربازان فرانسه در حال عقب نشینی و فرار هستند، راز موفقیت این سیاست پیشه کهنه کار تاریخ است.
اگرچه آغاز گفتگوهای دولت یازدهم با طرف های غربی وتلاش جهت رفع تنش با قدرت های جهانی، اقدامی شایسته و در خور تقدیر از سوی این دولت است ، اما بنظر می رسد علی رغم تاکیدات سال های اخیر مقام معظم رهبری (مد ظله العالی ) مبنی بر نگاه به درون و اتکا به توانمندی های داخلی به ویژه در زمینه های اقتصادی سیاستگذاران نظام، همچنان دارای یک نقشه راه برای اداره کشور هستند و این راه قدیمی و پر فراز و نشیب چیزی نیست جز اتکای سوال برانگيز بر درآمدهای نفت و انرژی، که کماکان درآن راه طی طریق می کنند، راهی که برباد دادن منابع خدادادی، گسترش ابعاد کمی و حجم دولت و وجود رانت و فساد و ضربه پذیری کشوراز جمله پیامد های آن بوده است.
لذا تلاش اخیر دولت و وزیر محترم نفت جهت افزایش سهمیه فروش نفت خام ایران هر چند در جای خود اقدامی شایسته بوده که نشان از توانایی سیاسی ایران برای احقاق حق خود در جوامع بین المللی به خصوص بازار نفت که به دلیل تحریم های ظالمانه از دست ایران خارج شده بود، می باشد اما موید این نیز هست که سیاست اقتصادی ایران می بایست کماکان بر پایه فروش نفت و گاز و هزینه کردن آن در کشور ادامه حیات بدهد.
شاید مراجعه به تجربیات عینی کشورهای آسیایی نظیر تايوان ، مالزی، کره جنوبی وسنگاپور که حتی یک بشکه نفت برای فروش در اختیار ندارند، راهگشا باشد، کشورهای که ضمن رفع تنش های خود با جهان، بویژه همسایگانشان در حوزه دیپلماسی، اتکای خود را بر ظرفیت ها و منابع داخلی و نیروی انسانی قرار دادند وامروزه شاهد هستیم کشورهایی که مشترکات وشباهت های بسیاری در حوزه های مختلف سیاسی وجفرافیایی با ایران دارند، دارای غیر نفتی ترین اقتصادهای مولد منطقه ای هستند.
لذا بنظر می رسد که زمان آن فرارسیده باشد ، نظام اقتصادی ج. ا.ا ایران متکی بر سیاست های اقتصاد مقاومتی مبتنی بر برون نگریی درون زا غالب توجهات خود را معطوف به داخل نموده و با اتکای بر ظرفیت های بالقوه داخلی نظیر اکو توریسم و جمعیت 50 میلیونی جوانان ایران، حمایت بی حد و مرز از نخبگان و مخترعین ، تولیدکنندگان و صنعت گران ، آموزش و پژوهش و مسیر توسعه را در قطع وابستگی به نفت و گاز جستجو کنند.
محمد اسدی