حقوق بشردوستانه و خلع سلاح هسته ای -قسمت پنجم
بخش پنجم یادداشت حقوق بشر دوستانه و ممنوعیت خلع سلاح هسته ایی به نتیجه گیری از سلسله یادداشت ها با همین موضوع اختصاص دارد و در آن نویسنده ارجحیت رهیافت بشرگرایانه را بر رهیافت حاکمیت مدارانه در ممنوعیت حقوق بین المللی مقدم می شمارد.
حقوق بشردوستانه و خلع سلاح هسته ای (قسمت اول)
طی پنج دهه اخیر و پس از جنگ جهانی دوم موضوع کاربرد سلاح هسته ای و حقوق بشر و سپس خلع سلاح هسته ایی یکی از مهمترین موضوعات در روابط بین الملل و دیپلماتیک بین قدرت های حاکم بر جهان بوده است. این یادداشت درچند قسمت تلاش دارد با واکاوی در این موضوع به چگونگی تدوین مقررات و قواعد در ارتباط با سلاح های کشتار جمعی و موضوع حقوق بشر و خلع سلاح در روابط بین الملل بپردازد.
در بخش پنجم سلسله یادداشت ها با موضوع حقوق بشر دوستانه و خلع سلاح هسته ایی دکتر محمد حسن دریایی کارشناس خلع سلاح هسته ایی بدنبال نتیجه گیری ضرورت های عبور از رهیافت دولت محور به سمت رهیافت بشریت گرائی در ممنوعیت بکار گیری سلاح های هسته ای در حقوق بین الملل است. وی رهیافت دولت محور که با تکیه بر منافع دولت ها و حق حاکمیت محور است را مانعی برای محاکمه بین المللی و مجرم دانستن دولت هایی می داند که با بکار گیری سلاح هسته ایی اقدام به جنایت بر علیه بشریت و حیات بر روی زمین می کنند ، می داند و از این رو معتقد است بایستی با دنبال کردن رهیافت بشریت گرا بسترهای لازم برای پیگیری کیفری کاربرد سلاح هسته ای توسط دولت های دارای سلاح هسته ایی را فراهم نمود. چگونگی عبور از رهیافت دولت محور به سمت رهیافت بشر گرایانه در بخش پایانی این یادداشت آمده است.