">

سیاسی و روابط بین الملل

اهداف و رویکردهای آمریکا و هم پیمانان در تقابل با سیاست خارجی ایران

برای تنظیم روابط در حوزه سیاست خارجی لازم است نسبت به کشور هدف و نوع نگاه آنها به این روابط اشراف داشته باشیم. در این نوشته دو حوزه اهداف آمریکا و هم چیمانان در تقابل با سیاست خارجی ایران و اقدامات و رویکردهای ایشان بررسی شده است.

22 نوامبر 2016 07:13

 

الف) مهم­ترین اهداف آمریکا و هم­پیمانان

ایالات متحده آمریکا پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، با رویکرد خصمانه مخالفت با نظام جمهوری اسلامی را در رأس اولویت­های منطقه­ای و جهانی خویش قرار داد و از همان آغاز سلسله اهداف و راهبردهایی را علیه این نظام پیگیری کرد. مهم­ترین عامل تاثیر گذار در اهداف آمریکا و هم­پیمانان آن به منظور رویارویی با نظام جمهوری اسلامی ، براندازی، تغییر یا استحاله جمهوری اسلامی بعنوان نظامی پیش‌رو و ناسازگار با نظام بین‌المللی و نظم جهانی مورد نظر آمریکا (در حالی که آمریکا با نظام‌های پیرو در هیچ حالتی مشکل ندارد)؛قرار دهد.

آمریکا در مقطع پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان بلوک غرب یکی از دو قطب اصلی جنگ سرد در رویارویی با بلوک شرق (شوروی سابق) مطرح بود . یکی از چهره های دروغین امریکا در این جنگ مخفی شدن نظام سرمایه داری لیبرالیسم غرب در پس چهره ایی به ظاهر حافظ دین (حافظ خدا) می بود . نظامی که خود را نگهبان مذهب و دین در برابر کمونیست شوروی معرفی می کرد. ولی با پیروزی انقلاب اسلامی و روی کار آمدن یک نظام کاملا مذهبی و انقلابی پیشرو امریکا تلاش 70 ساله خود را با شکست روبرو دید لذا کوشش کرد با ناکارآمدسازی الگوی حکومت دینی در ایران به منظور پیشگیری از الهام‌بخشی آن در جهان اسلام؛ سدی در برابر شکل گیری حکومت های دینی در منطقه ایجاد نماید.

اشکال مختلفی از سیاست ها مداخله جویانه امریکا قبل و پس از پیروزی انقلاب اسلامی امری بدیهی است که برخی از اسناد ان در لانه جاسوسی امریکا افشا گردیده است اما هژومونی سیر تاثیر گذاری انقلاب اسلامی در منطقه به نحوی رو به پیشرفت بود که امریکا را بر آن داشت با مهار قدرت منطقه­ای ایران و هم­پیمانان منطقه­ای آن و خنثی­سازی نقش جمهوری اسلامی ایران در عرصه سیاست خارجی (مهار از بیرون)؛ با براه اندازی جنگ تحمیلی و سایر اقدامات خصمانه سیاسی و اقتصادی طی سی سال گذشته موانعی بر سر راه تاثیر و نفوذ ایران در منطقه ایجاد نماید.

یکی از عرصه های تاثیر گذاری و نقش فعال ایران در منطقه ، اقدامات ضد صهیونیستی انقلاب اسلامی ایران در دفاع از محور مقاومت و حمایت از مردم مظلوم فلسطین بود . این اقدامات در چار چوب حمایت های سیاسی ، نظامی و لجستکی از محور مقاومت (حزب الله و نظام سوریه) در برابر رژیم صهیونیستی شکل می گیرد و حتی موجب شد حماسه هایی همچون شکست مفتضحانه رژیم صهیونیستی در نبردهای 22روزه و 33 روزه و 8 روزه در جنگ های رژیم صهیونیستی برای اولین بار علیه مردم لبنان و غزه شکل بگیرد و این شکست ها آمریکا را بر آن داشت نسبت به فروپاشی و تخلیه ظرفیت­ جبهه مقاومت با محوریت جمهوری اسلامی ایران در تقابل با رژیم صهیونیستی و منافع منطقه­ای آمریکا رویکردی مداخله جویانه تری در موضوعات منطقه داشته باشد .

از سوی دیگر سرگرم سازی جمهوری اسلامی ایران به تنش ها و چالش های ساختگی با هدف ممانعت از پیشرفت و توسعه داخلی (مهار از درون)؛ راهبردی موثر در ایجاد وقفه در حرکت های مترقیانه و پیشرو در جهت اباد سازی و توسعه سیاسی و اقتصادی و اجتماعی داخلی مد نظر سیاستمداران امریکایی قرار گرفت.

این راهبرد آمریکا می تواند به عنوان راهکاری در جهت افزایش نارضایتی های عمومی از انقلاب اسلامی و پایین اوردن کارآیی مسئولین در خدمت رسانی به مردم ایران ارزیابی نمود.

 

ب) اقدامات و رویکردهای آمریکا و هم­پیمانان

جبهه استکبار با محوریت آمریکا ، برای دستیابی به اهداف خود تلاش نمود با درگیر نمودن هم پیمانان خود در ائتلاف های رسمی و غیر رسمی علیه جمهوری اسلامی ایران ، اقدامات و رویکردهای خود علیه ج.ا.ا را به صورت سازماندهی تری برنامه ریزی کند تا بتواند قدرت تاثیر راهبرد ضد انقلاب اسلامی را افزایش دهد . یکی از اقدامات که با هماهنگی همپیمانان امریکا شکل گرفت استمرار تحریم های گسترده اقتصادی با هدف اخلال در روند  توسعه و پیشرفت کشور و ایجاد شکاف در میان لایه های اجتماعی نظام و محدودسازی ظرفیت جمهوری اسلامی در حوزه های پیرامونی می باشد.

در کنار تحریم های ظالمانه اقتصادی برنامه هجوم فرهنگی با هدف تغییر ذائقه و سبک زندگی جامعه و تغییر باورهای مذهبی و ارزش‌های دینی، افزایش گرایش به فرهنگ غربی و تخلیه ظرفیت‌های مردمی کشور نیز با رشد بیشتری در خصوص انقلاب اسلامی همراه گردید که در این رابطه تاسیس صدها کانال ماهواره ایی فارسی زبان و استقبال خاص از حضور کاربران ایرانی در شبکه های اجتماعی و اینترنتی از مصادیق بارز آن محسوب می گردد.

ترویج خشونت، تقابل طایفه‌ای و دامن‌زدن به بحران های اجتماعی و سیاسی در کشورهای پیرامونی در حوزه نفوذ جمهوری اسلامی ایران از طریق راه اندازی، هدایت وتقویت جریان های تکفیری و تروریستی در جهت تخلیه ظرفیت های جهان اسلام یکی از راهبرد های اساسی نظام سلطه اعم از آمریکا و هم پیمانانش می باشد ، اینان به منظور خنثی کردن قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در کشورهای اسلامی به عنوان اسلام تنها راه نجات و بی اعتبارسازی مقاومت شیعه؛ اقدام به ارایه نوعی بی بندباری و از هم گسیختگی رفتارهای خشونت های آمیز با صبغه اسلامی نمودند تا از طریق رواج اسلام هراسی، اسلام ستیزی و تحریف آموزه های اسلامی با انجام عملیات روانی و برجسته سازی رویکردهای افراطی و رفتار خشونت آمیز گروه های تکفیری؛ و اتخاذ رویکرد تقابل طایفه‌ای و بحران سازی ساختگی در بین امت اسلامی با هدف ناکارآمدسازی ظرفیت های منطقه ای جمهوری اسلامی ایران دست به رشد و گسترش افراطی گری در منطقه؛ زده و تا بتوانند به اهداف مقابله ایی خود در برابر انقلاب اسلامی دست یابند.

نظام سلطه با بهره گیری از اهرم حقوق بشر برای افزایش فشار و خنثی سازی مزیّت های جمهوری اسلامی ایران در حوزه های تقابلی بین المللی و منطقه ای تلاشی ویژه ایی در دستور کار قرار داد. مجموعه گزارشات بی اساس نماینده سازمان ملل در مورد نقض مستمر حقوق بشر درایران طی سال های اخیر نشان از این کارکرد تقابلی نظام سلطه با رهبری امریکا علیه انقلاب اسلامی دارد.

متنوع سازی چالش های جمهوری اسلامی در معادلات منطقه ای و بین‌المللی، ایجاد انفعال در رویکردها، درگیر کردن سیاست خارجی ج.ا.ا به پرونده هسته‌ای (به‌رغم اهمیت آن برای کشور) و کاهش وزن دیپلماسی رسمی کشور در معادلات حساس و تعیین کننده عراق، سوریه، لبنان و فلسطین در تحولات اخیر؛ و همچنین تلاش در جهت ایجاد اجماع علیه نظام جمهوری اسلامی ایران در بین دولت‌های موثر جهان با برجسته سازی خطر گسترش تهدید هسته ای ایران و افزایش تحریم های اقتصادی در چارچوب قطعنامه های بین-المللی و یک جانبه با هدف ایجاد شکاف بین مردم و نظام؛ را نیز از روش ها و عملکردهای نظام سلطه بر علیه جمهوری اسلامی برشمرد.

طراحی جنگ نرم با هدف برهم زدن نظم داخلی وایجاد تغییرات بنیادی در کشور که نمونه بارز آن در رویدادهای انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 مشاهده گردید از اقدامات اساسی و کلیدی استکبار در فروپاشی نظام های مستقل در منطقه و از جمله جمهوری اسلامی ایران بوده است .

از سوی دیگر نظام سلطه تنها به روش ها و موضع گیری های خصمانه اکتفا ننموده است بلکه موضوع نفوذ یا رخنه در ارکان تصمیم گیری و تصمیم سازی جمهوری اسلامی نیز از اهداف راهبردی انان بوده و هست تا انجا که بارها مشاهده شده است اینان با انجام مانور تقویت مناسبات مستقیم کاخ سفید با ملت ایران، دور از مناقشات موجود با نظام اسلامی با فرستادن پیام های دوستی به مناسبت های مختلف؛ نسبت به این راهبرد نیز توجه داشته اند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.